Al een eeuwigheid geleden dat ik over een vreemde vrucht in Portugal schreef! Na gesproken te hebben over de cherimoya en de loquat is het de hoogste tijd voor een nieuwe vrucht, en vandaag koos ik de morel. Ik zou het ook de zure kers (of voor de Belgische lezers de kriek) kunnen noemen, maar morel klinkt natuurlijk veel exotischer. Of misschien ken je de vrucht als de amarene-kers, van bijvoorbeeld het Italiaanse ijs. In Portugal heet de morel de ginja, en dat zal bij een beetje Portugal kenner al een belletje doen rinkelen…
De morel, of officieel de Prunus Cerasus, groeit in Nederland en België alleen op die plekken waar hij door mensen is geplant. In Portugal groeit hij echter gewoon in de vrije natuur. De grootste morel productie vinden we in Oost-Europa en West-Azië met Rusland en Turkije als grootste producenten ter wereld. De ginja was in Portugal in ieder geval sinds de vijftiende eeuw een veel voorkomende vrucht, die vooral werd gebruikt voor medische doeleinden. Voor zover we weten werd het halverwege de achttiende eeuw gebruikelijk om de vruchten te combineren met aguardente, de sterk alcoholische drank. En de likeur die ontstond uit die combinatie, de ginjinha, maakt de ginja zo typerend voor Portugal.
De ginjinha wordt vooral gedronken in Lissabon, Óbidos, Alcobaça en de Algarve. Het verhaal gaat dat het oorspronkelijke recept afkomstig is van de cisterciënzer monniken, die de drank met uitsluitend natuurlijke producten maakten. Tegenwoordig zijn er een aantal bekende ginjinha merken, zoals Oppidum uit Óbidos, de Ginjinha Espinheira uit Lissabon en Ginja M.S.R. uit Alcobaça. Als je Lissabon bezoekt moet je ook zéker naar een ginjinha winkeltje/cafeetje. Dit zijn enkele opties, die eigenlijk allemaal te leuk zijn om te missen:
-”A Ginjinha” : werd al in 1840 opgericht door Francisco Espinheira, die zijn eigen ginjinha brouwde. Largo de São Domingos.
-”Ginjinha-Rubi”: geopend in 1931, met prachtige azulejos panelen die het maken van de ginjinha uitbeelden. Travessa Barros Quierós
-”Ginjinha Sem Rival”: sinds 1890, maakt ook andere drankjes, zoals de Eduardino. Rua das Portas de Santo Antão
-”Ginjinha Popular”: maakte tot de jaren ´70 eigen ginjinha. Rua das Portas de Santo Antão.
Lees ook:Vreemde vruchten (en dranken): de Medronho
Lees ook:Vreemde vruchten: de Cherimoya
Lees ook:Vreemde vruchten: de Loquat
Lees ook:De johannesbroodboom: over cola, goud en chocola
Lees ook:Middeleeuwse feesten rond het kasteel
De beste Ginjinha in Obidos is die van de bar IBN Errik Rex. Het is een oud familierecept en alleen in deze bar verkrijgbaar en bij B&B Quinta Japonesa, 15 minuten van Obidos. De bar serveert verder blokjes regionale kaas, met heerlijk brood en op tafel geflambeerde worstjes. Als lunch, 4 uurtje of zelfs als avondmaaltijd te nuttigen als je ‘s middags al zwaar heb getafeld.