Lang, lang geleden klopte een onbekende monnik aan bij de huizen van Almeirim (niet ver van Santarém), in de hoop iets te eten krijgen. De bewoners van het dorp weigerden hem echter te helpen, waarop hij een slimme list bedacht.
“Ik ga een overheerlijke steenbouillon maken,” zei hij en hij zocht een steen uit de grond en veegde het zand eraf. De inwoners van Almeirim lachten hem uit. Van een steen kon je natuurlijk geen soep maken!
“Laat maar eens zien wat je kunt,” daagden ze de monnik uit.
“Goed,” zei de monnik, “maar ik zal wel een pan nodig hebben“.
Iemand ging op zoek naar een pan en bracht het naar de monnik.
“Prachtig, maar ik zal ook een vuur nodig hebben om mijn soep te koken“.
Hierop werd ook een vuur beschikbaar gesteld en vulde de monnik de pan met water en natuurlijk de steen. Toen hij het water hoorde borrelen zei de monnik: “Met een beetje vet zou de soep nog veel beter smaken“.
En weer ging iemand op zoek naar hetgeen de monnik nodig had. De monnik voegde het vet toe aan de soep en roerde tot het geheel goed aan de kook was. Voorzichtig proefde hij iets van de soep.
“Nog een klein beetje zout, dat is wat de soep mist“.
En al gauw kwam iemand het zout brengen. De monnik roerde en proefde opnieuw.
“Als er nou nog iemand wat kool heeft, dan zouden zelfs de engelen deze soep komen eten“.
Een dorpeling vertrok naar haar moestuin en sneed enkele koolbladeren af. De monnik maakte de bladeren schoon en scheurde ze met zijn handen, voordat ze in de pan verdwenen.
“Ik proef het al, er mist alleen nog een stukje chouriço,” verkondigde de monnik in alle onschuld.
Gelukkig kwam iemand snel een stuk brengen. En terwijl de soep bleef koken op het vuur, verspreidde zich een heerlijke geur over de toeschouwers. De monnik proefde opnieuw en wist dat zijn soep klaar was. Hij lepelde net zolang in de pan, totdat niets anders overbleef dan de steen op de bodem. De menigte keek hem nieuwsgierig aan en vroeg: “En nu monnik, wat gebeurt er met de steen?”
“De steen,” antwoordde de monnik, “die stop ik mijn zak voor de volgende keer.”
In Almeirim kun je in vrijwel alle restaurants deze beroemde steensoep proeven. Maar als je liever thuis blijft, dan is dit een recept wat je kunt proberen:
Breng 1 literblik bruine bonen, 1 varkensoor, 1 hele chouriço negro (Portugese bloedworst), 1 hele chouriço de carne, 150 gram bacon, 2 gesneden uien, 2 knoflooktenen en een laurierblad aan de kook in een ruime hoeveelheid water. Voeg naar smaak zout en peper toe en voeg eventueel meer water toe als nodig. Het geheel moet voortdurend aan de kook blijven. Haal de worsten uit de pan zodra deze gekookt zijn. Voeg dan 750 gram in blokjes gesneden aardappels en een bosje gesneden koriander toe. Snijd de worsten in stukken. Voeg ze weer toe aan de pan zodra de aardappels aan de kook zijn. Haal de pan van het vuur en… voeg een mooie, schoongemaakte steen toe aan het geheel!
Lees ook:Glühwein op z´n Portugees
Lees ook:Zelf maken: Caldo Verde
Lees ook:Zelf maken: Caracois à Portuguesa
Lees ook:Zelf maken: Petisco de Moelas
Lees ook:Zelf maken: Bacalhau com Natas